Thursday, March 17, 2005
Brievenbusvoetbalherten
Ivan (18) en Ewout (15) rijden dus elke ochtend met buurmeisje Allison (16) mee naar school. Om Allison tegemoet te komen in haar (brandstof)kosten, douw ik haar elke maand een twintigdollarbiljet in haar handen. Ze neemt deze altijd met een big smile in ontvangst.
Toen ik Allison vanochtend net voordat ze richting school zou vertrekken $20 gaf, bood ik haar een extra $20 aan als ze de brievenbus van de buurman nog een keer omver zou rijden. Nu is het afwachten of ze op het aanbod in gaat en dat lelijke ding nog een keertje van z'n sokkel ramt...
De eerste voetbaltraining op dinsdag was met een aantal graden boven nul en geen wind niet eens zo heel erg koud. Slechts één meisje (die haar handschoenen vergeten was) klaagde over koude handen.
Vandaag was het andere koek. Ondanks de erg goede voorspellingen (11°C en zonnig), kwam de temperatuur maar nauwelijks boven nul. Met een straf windje was het knap koud. Ja zelfs zo koud, dat ik voor het eerst in - wat zal het zijn? - 20 jaar, zulke koude handen had dat ik het gevoel in m'n vingers verloor! Hetzelfde lot ondergingen mijn dikke tenen, die niet echt op m'n voetbalschoenen konden rekenen voor bescherming tegen het gure weer.
Na de voetbaltraining moest ik vanavond nog naar een vergadering. Een beetje gedachtenloos reed ik over de onverlichte 74th Street direct ten zuiden van ons huis, toen plotseling 3 herten in m'n koplampen opdoken. Ik plat op de ho natuurlijk. De vergaderstukken vlogen van de zitting naast me door de auto heen. De herten vonden het nodig om in het schijnsel van m'n koplampen nog even een ronde-dansje te maken. Dit ronde-dansje werd twee van de drie herten op een haar na (letterlijk!) fataal. De prachtige dieren verdwenen even laten met een paar gracieuze sprongen in het struikgewas in de berm. Van dit soort 'holy shit'-momenten breekt normaliter bij mij het koude zweet uit, maar dit keer deed het me eigenlijk niets. Ik dacht slechts iets in de trant van: "wouw, dat waren mooie beesten zeg!"
Toen ik Allison vanochtend net voordat ze richting school zou vertrekken $20 gaf, bood ik haar een extra $20 aan als ze de brievenbus van de buurman nog een keer omver zou rijden. Nu is het afwachten of ze op het aanbod in gaat en dat lelijke ding nog een keertje van z'n sokkel ramt...
De eerste voetbaltraining op dinsdag was met een aantal graden boven nul en geen wind niet eens zo heel erg koud. Slechts één meisje (die haar handschoenen vergeten was) klaagde over koude handen.
Vandaag was het andere koek. Ondanks de erg goede voorspellingen (11°C en zonnig), kwam de temperatuur maar nauwelijks boven nul. Met een straf windje was het knap koud. Ja zelfs zo koud, dat ik voor het eerst in - wat zal het zijn? - 20 jaar, zulke koude handen had dat ik het gevoel in m'n vingers verloor! Hetzelfde lot ondergingen mijn dikke tenen, die niet echt op m'n voetbalschoenen konden rekenen voor bescherming tegen het gure weer.
Na de voetbaltraining moest ik vanavond nog naar een vergadering. Een beetje gedachtenloos reed ik over de onverlichte 74th Street direct ten zuiden van ons huis, toen plotseling 3 herten in m'n koplampen opdoken. Ik plat op de ho natuurlijk. De vergaderstukken vlogen van de zitting naast me door de auto heen. De herten vonden het nodig om in het schijnsel van m'n koplampen nog even een ronde-dansje te maken. Dit ronde-dansje werd twee van de drie herten op een haar na (letterlijk!) fataal. De prachtige dieren verdwenen even laten met een paar gracieuze sprongen in het struikgewas in de berm. Van dit soort 'holy shit'-momenten breekt normaliter bij mij het koude zweet uit, maar dit keer deed het me eigenlijk niets. Ik dacht slechts iets in de trant van: "wouw, dat waren mooie beesten zeg!"